Die belangrikste aktiwiteite van Bestuursrekeningkunde

Bestuursrekeningkunde metodes help senior leierskap meet `n maatskappy se wins potensiaal, bedryfstelsel prestasie en mededingende staande. In teenstelling met finansiële rekeningkunde, dit fokus hoofsaaklik op koste variansie analise en interne besluitnemingsprosesse. Sleutel aktiwiteite van bestuursrekeningkunde sluit begrotings, interne finansiële verslagdoening, koste-ontleding en monitering van interne beheermaatreëls, stelsels en prosedures.

Begroting is `n sakepraktyk wat senior bestuur stel perke of drempels vir uitgawe-items in korporatiewe aktiwiteite help. Dit help ook departementshoofde en segment bestuurders voorspel inkomste vlakke, afhangende van ekonomiese tendense. Inkomste is inkomste wat `n firma genereer deur die verkoop van goedere of die lewering van dienste. `N uitgawe item is `n koste of koste wat `n maatskappy aangegaan by die verkoop van goedere of die lewering van dienste. Departement hoofmanne analiseer-afwykings, of overages, aan die einde van elke maand of kwartaal tot die maatskappy se prestasie te spoor. In bestuursrekeningkunde omgangstaal, oorskot is die verskil tussen die werklike koste en begroting bedrag.

Waaroor `n bestuursrekenmeester berei grootboek verslae aan bedryfstelsel tendense `n organisasie se en finansiële robuustheid meet. Segment hoofmanne ook hersien grootboek state om korporatiewe kontantinvloei (kwitansies) en kontantuitvloeie (betalings) oor `n tydperk van tyd te meet. Daar is vier tipes grootboek verslae-balansstaat (ook na verwys as die staat van finansiële posisie), staat van wins en verlies (PL of verklaring van inkomste), staat van kontantvloei en verklaring van behoue ​​verdienste (andersins bekend as verklaring van aandele ). Top leierskap ontledings overages deur dit te vergelyk grootboek verslae aan begroting werkkaarte.

Variansie-analise is `n deurslaggewende bestuursrekeningkunde instrument. Dit help senior bestuur te identifiseer beduidende koste overages in korporatiewe bedrywighede. `N Positiewe oorskot beteken begroting bedrae oorskry werklike koste, en is die voorkeur-uitslag. Die teenoorgestelde is waar vir inkomste-items. Identifisering van koste overages is van kritieke belang omdat die koste te verminder sleutel prestasie-aanwysers, soos winsmarge en opbrengs op ekwiteit. Winsgrens gelyk netto inkomste gedeel deur die totale inkomste. Opbrengs op ekwiteit is gelyk aan die netto inkomste gedeel deur aandeelhouersekwiteit. Departementshoofde review prosesse in wat sake-eenheid bestuurders daarop negatiewe overages en regstellende inisiatiewe of uitgawes te verminder.

Senior korporatiewe bestuur rekenmeesters te verseker dat interne beheermaatreëls n maatskappy se koste prosesse is voldoende, funksionele en voldoen aan regulatoriese riglyne. Hy verseker ook dat werknemers nakom bedryf praktyke, voorskrifte top leierskap en professionele standaarde in die uitvoering van take. A beheer is `n stel riglyne wat `n bestuursrekenmeester sit in plek om overages en verliese in bedryfsaktiwiteite as gevolg van diefstal, fout en tegnologiese onderbrekings te voorkom. A beheer is voldoende indien dit bepaal duidelik hoe om take uit te voer, te rapporteer interne probleme en besluite te neem as werk is aan die gang.