Die etiese beginsels van ingeligte toestemming

Ingeligte toestemming vereis dat die pasiënt ten volle bewus van sy diagnose, die aard van die behandeling, die potensiële voordele en risiko`s, alternatiewe behandelings en die potensiële voordele en risiko`s van Die rede behandeling gemaak word. As die dokter versuim enige van hierdie inligting, of dit onbedoelde of doelgerigte wees, het hy die pasiënt se reg om ingeligte toestemming geskend.

`N Dokter moet erken dat elkeen van sy pasiënte het die reg op selfbeskikking. Dit beteken dat na ontvangs van volledige bekendmaking, die pasiënt (of `n voog) het die reg om mediese advies te aanvaar of te verwerp. Omhels individuele vryheid is een van die bepalende eienskappe van die mensdom.

Verskaffers van gesondheidsorg moet respek toon vir hul pasiënte, ongeag van hul vermoë om rasionele besluite te neem. Selfs onder individue met `n verminderde vermoë om selfbeskikking, die beskerming bedoel deur en met betrekking tot ingeligte toestemming steeds van toepassing. Dit sluit in die aksioma dat dokters geen skade moet doen.

Die beginsel van subsidiariteit hou dat `n pasiënt het `n reg om betrokke te wees in enige en alle mediese besluite wat hulle raak. Dit is fundamenteel aan die regterkant van ingeligte toestemming.

In die behandeling van hul pasiënte, moet dokters in ag neem die algehele welstand van hul pasiënt. Dit sluit in die lees van elke individu as `n volledige wese met wil, intellek en gewete. Versuim om pasiënte te voorsien met ingeligte toestemming te verminder tot `n versameling van gesondheidskwessies, die ondermyning van hul identiteit en die mensdom.