Gemeenskaplike mark-ekonomie

A gemeenskaplike mark, ook bekend as `n interne mark, verwys na `n ekonomiese ooreenkoms tussen twee of meer lande wat bepaal dat die ondertekenaar lande te vestig `n vrye handel area, `n enkele geldeenheid te deel en het dieselfde tariewe op uit derde lande ingevoerde goedere. Primêre voorbeeld van algemene markte sluit die Europese Unie, of EU, en die Europese Economische Ruimte, of op Gelyke Indiensneming.

`N Groter mark ken meer doeltreffend hulpbronne as `n kleiner een. As goedere, dienste, kapitaal en werkers te beweeg oor grense heen asof daar geen grense is, hulpbronne te beweeg van plekke van oorvloed na die plek waar hulle die nodigste is. `N Opvallende voorbeeld is `n hoë werkloosheid in `n land of streek en `n tekort aan gekwalifiseerde arbeid in `n ander. As gevolg van die gemeenskaplike mark, kan mense van een plek maklik te beweeg na `n ander plek, help om produktiwiteit te verhoog en die verhoging van hul lewenstandaard.

A gemeenskaplike mark is goed vir besigheid. Verkoop van produkte of dienste in `n land of 1 miljoen mense verskil baie van wat in `n mark met 350000000 potensiële kliënte, byvoorbeeld. As maatskappye hoef nie te voldoen aan `n menigte van nasionale reguleerders maar net om `n gemeenskaplike reguleerder te bevredig, om sake te doen makliker. Verbruikers baat vind, ook deur laer pryse en `n hoër gehalte as gevolg van groter mededinging tussen produsente.

Nog `n belangrike aspek van `n gemeenskaplike mark is `n enkele geldeenheid. `N munt verlaag transaksiekoste deur die uitskakeling van die ruil risiko`s en huidige wisselkoers fooie. Verder is `n gesamentlike geldeenheid kan ook makliker grens beleggings en prys vergelykings deur verbruikers tussen lande. Byvoorbeeld, indien `n persoon in die land `n aanlyn gaan en kry `n goedkoper motor in die land B, hy kan die motor van daardie land te bestel, sonder enige bykomende belastings of heffings te betaal.

`N Algemene mark het `n aantal teoretiese sowel as praktiese probleme. In die eerste plek as Februarie 2011 die implementering van `n gemeenskaplike mark in sy suiwer vorm het nooit plaasgevind in enige land. Die Euro-sone kom naby, maar dit gesigte nog baie hekkies, en sommige lande hul markte te beskerm steeds teen buitelandse mededinging, veral grens oornames. Daarbenewens is daar ook probleme wat teenwoordig sal wees, selfs in `n suiwer gemeenskaplike mark. Byvoorbeeld, kan `n gemeenskaplike mark nie ten volle geïntegreerde wees tensy mense praat `n gemeenskaplike taal, wat uniek kulturele en taalkundige erfenis moeilik voorsien lande. Tegniese probleme bestaan ​​ook. As die verskillende streke van die gemeenskaplike mark verskillende stadiums van ekonomiese siklus, nie `n enkele monetêre beleid, soos rentekoerse kan ervaar, kan ten volle te akkommodeer nie. Byvoorbeeld, kan Duitsland hoë inflasie het, eis `n hoë rentekoerse, terwyl Ierland deflasie kan hê en kan lae rentekoerse nodig.