Definisie van verbruikers voorkeur

Die studie van die vraag in die ekonomie behels hoe verbruikers kies goedere en dienste. Volgens James C. Cox in die ekonomiese Journal, verbruikersekonomie tradisioneel bedryf op die hipotese dat verbruikers soek die meeste nut, of tevredenheid, dat hulle kan koop. Verbruiker voorkeure betrek die posisie van goedere en dienste op grond van hoeveel voordeel hulle kan bekostig. Die studie van die voorkeure van verbruikers in diens aannames oor verbruikers se gedrag en hoe hulle besluit voorkeure.

`N Verbruiker voorkeur verduidelik hoe `n verbruiker geledere `n versameling van goedere of dienste of verkies een versameling oor `n ander. Hierdie definisie veronderstel dat verbruikers rang goedere of dienste deur die mate van bevrediging, of nut, verleen. Verbruiker voorkeur teorie nie die verbruiker se inkomste, goed of diens se prys, of die verbruiker se vermoë om die produk of diens te koop te neem.

`N Verbruiker voorkeur aanvaar dat die verbruiker konsekwent kan kies tussen of onder goedere en dienste. Die verbruiker moet `n stel van goedere of dienste verkies bo ander or treat almal as ewe voordelig. Konsekwentheid is `n probleem wanneer die verbruiker meer as twee alternatiewe moet oorweeg. Indien `n verbruiker geledere rok skoene voor tennis skoene en tennis skoene voor sandale, moet die verbruiker rok skoene verkies om sandale.

Verbruiker voorkeur teorie veronderstel dat "meer is beter." Hierdie vorm van voorkeur, Mono, het verskillende vlakke van krag. Basiese Mono beteken dat `n verbruiker, indien jy besluit tussen twee skootrekenaars met dieselfde hoeveelheid geheue, sal die een met die groter skerm te kies. Die verbruiker sal `n sterker voorkeur vir `n laptop met beide meer geheue en die groter skerm te hê.

Dalende grensnut beteken dat meer is beter om `n sekere punt. Volgens hierdie aanname, `n verbruiker kry minder bykomende bevrediging hoe meer `n produk of diens verbruik. Op `n sekere punt, sal `n verbruiker geen bykomende nut van die produk of diens te kry.