Die Voordele van uitbreidende fiskale beleid

Fiskale beleid beteken die gebruik van begrotings en verwante wetgewende maatreëls om te probeer om die rigting van die ekonomie beïnvloed. Uitbreidende fiskale beleid verwys na die vermindering van belasting en die verhoging van staatsbesteding aan die ekonomie te stimuleer. Die vermenigvuldigingseffek van ekspansionistiese beleid spore ekonomiese groei, wat lei tot verhoogde belegging, verbruik en indiensneming.

Uitbreidende fiskale beleid resultate in `n vermenigvuldigingseffek. As Jane G. Gravelle van die Amerikaanse Kongres Research Service verduidelik, wanneer die regering bestee `n ekstra dollar, iemand ontvang nie. Hy kan `n deel daarvan te red en deel te spandeer daarvan, na gelang van sy besteebare inkomste. Dit skep `n vermenigvuldigingseffek in die ekonomie omdat die volgende persoon wat die besteding ook deel van of al sou dit spandeer, en so aan. Belasting verlagings het `n soortgelyke vermenigvuldigingseffek. Laer belastings beteken meer besteebare inkomste, wat lei tot bykomende uitgawes en ekonomiese groei.

Uitbreidende fiskale beleid beteken verhoogde belegging regering. Dit sluit stimulus besteding, ontspanning van werkloosheidsversekering kwalifikasie reëls en `n verhoogde oordrag na ander vlakke van regering. Byvoorbeeld, na die 2008 finansiële krisis, regerings wêreldwyd geïmplementeer massiewe stimulus programme om hul onderskeie ekonomieë te stabiliseer. Die konsep agter stimulus besteding is dat `n regering stappe in die belegging leemte gelaat deur verklein en-kontant beperk besighede te vul. Private belegging tel geleidelik as die regering aankope ry vraag na beide arbeid en grondstowwe.

Verhoogde beleggings openbare en private sektor lei tot meer werksgeleenthede. Byvoorbeeld, die befondsing van `n snelweg konstruksie projek beteken werk vir konstruksiewerkers en ondersteuningspersoneel in potensieel dosyne klein gemeenskappe. Hierdie projekte vereis grondstowwe en klaarprodukte vanaf verskaffers wat verhoog produksie skofte en huur bykomende personeel om die vraag te voldoen. Regerings implementeer dikwels werk-heropleiding programme as deel van stimulus programme wat toelaat dat werklose werkers om die vaardighede wat tans in aanvraag of is geneig om te wees in die vraag in die toekoms leer.

Mense spandeer wanneer hulle besteebare inkomste. Kruideniersware en basiese huishoudelike items kom eerste, gevolg deur diskresionêre items, soos nuwe klere en meubels. Dit lei tot `n toename in besigheid verbruik omdat fabrieke grondstowwe om hierdie goedere te produseer moet koop. Hierdie verhoogde verbruik skep `n deugsame sirkel wat meer belegging, verbruik en indiensneming in die ekonomie genereer.

Verhoogde sake-aktiwiteit en verbruikersvraag kan lei tot inflasie, wat kan lei tot die verhoging van rentekoerse. Uitbreidende beleid in `n tydperk van dalende belastinginkomste kan lei tot besteding tekort. Tekort besteding kan skare uit private sektor belegging omdat beleggers verkies om te belê in `n lae-risiko staatseffekte eerder as in `n hoër-risiko korporatiewe effekte. Daar is ook die lag effek, wat verwys na die tyd wat dit neem om te implementeer `n fiskale beleid te meet.