Is die duurste bron van kapitaal preferente aandele of Common Stock?

`N Standaard kapitaalstruktuur sluit in die gebruik van al vier gereelde kapitaal bronne - skuld, voorkeur voorraad, behoue ​​verdienste en `n gemeenskaplike voorraad. In die praktyk, kan maatskappye nie gebruik al kapitaalbronne die, afhangende van hul befondsing behoeftes en belegger eise in die onderskeie kapitaalmarkte. Maar, in die vertroue op `n enkele bron van kapitaal kan maatskappye bloot te stel aan sekere risiko`s en ry totale koste van kapitaal `n maatskappy se met verloop van tyd. Byvoorbeeld, die relatief goedkoop voorkeur voorraad, in vergelyking met gewone aandele, mag aantreklik wees, maar die las van om te voorkeur dividende gereeld betaal kan `n maatskappy kwesbaar vir Sosiale sake terugslae te maak, die verhoging van toekomstige finansieringskoste.

In die algemeen, maatskappye gebruik skuld om minder riskante belegging projekte te finansier, en hulle gebruik gelykheid, insluitend beide voorkeur voorraad en `n gemeenskaplike voorraad, om beleggings van potensieel hoër opbrengste te ondersteun. Verkies voorraad dikwels beskou as `n kruising van skuld en ekwiteit. Selfs al is maatskappye is verplig om gereelde voorkeur dividende teen `n vaste koers betaal, is dit nie gekontrakteer om by enige toekomstige vervaldatum terug te betaal skoolhoof kapitaal. So `n finansiering funksie maak voorkeur voorraad minder riskant as die tradisionele aandele van gemeenskaplike voorraad, wat geen kontraktuele waarborg op die ontvangs van algemene dividende het.

Koste van kapitaal `n rol speel in die besluit watter bron van kapitaal te gebruik. Hoe laer die koste van kapitaal gebruik word, hoe minder vraag daar is op die teiken opbrengskoers wat `n belegging moet bereik. Koste van kapitaal is direk gekoppel aan die risiko-eienskappe van die gebruik kapitaal. In die algemeen, is gewone aandele beskou duurder as voorkeur voorraad, omdat gewone aandele aanvaar meer risiko as voorkeur voorraad. Die koste van kapitaal aan maatskappye is ook die opbrengskoers vir beleggers, die minimum opbrengs wat maatskappye moet bereik deur die gebruik van die belegger se kapitaal.

Gewone aandele in die algemeen beskou word as die duurste bron van kapitaal, as maatskappye gebruik dit dikwels om hul mees riskante beleggings te finansier, en beleggers gebruik dit om die hoogste beleggingsopbrengste te verkry. Maatskappye moet `n vlak van verdienstegroei van gemeenskaplike voorraad beleggings te genereer om pryse van gewone aandele van struikeling te hou. Aan die ander kant, moet maatskappye om net `n voorafbepaalde vaste koers van inkomste te verdien om die vereiste verkies dividende ontmoet. Die duurder die koste van kapitaal is, hoe hoër is die terugkeer maatskappye moet genereer en hoe meer druk op die maatskappy bestuur.