Toegeval Inkomstebelasting Vs. uitgestelde belasting

Die meeste organisasies vandag in diens van die aanwas rekeningkundige model. Rekenmeesters gebruik toevallings en uitgestelde om joernaalinskrywings voor te berei en om behoorlik erken inkomste en uitgawes volgens die algemeen aanvaarde rekeningkundige praktyk (AARP). Toevallings en deferrals weerspieël die paringsbegrip en die verwesenliking beginsel in rekeningkunde. Die wat ooreenstem met die beginsel bepaal dat ons uitgawes op dieselfde tyd dat ons verwante inkomste erken moet erken. Die beginsel besef dat die inkomste erken moet word wanneer die inkomste proses is voltooi en daar is `n redelike hoop om die betaling van die kliënt in te samel.

Deferrals of "vooruitbetalings" is transaksies waarby die kontantvloei voorafgaan die tyd wanneer die koste of inkomste erken. Voorafbetaalde versekering, voorafbetaalde voorrade en onverdiende inkomste is voorbeelde van deferrals.

Toevallings transaksies waarby ons erken die koste of inkomste voor die geld "hande verander." Opgelope huur, toegeval salarisse en toegeval belasting is voorbeelde van toevallings.

Toegeval belasting aanspreeklikheid rekeninge wat die bedrag van belasting wat betaal moet word in `n sekere tydperk weerspieël. Dit is die bedrag van belasting wat die organisasie reeds skuld, maar het nog nie betaal is nie.

Uitgestelde belasting bate rekeninge wat die ekonomiese voordeel vir die maatskappy in die toekoms sal voorsien. In wese, hulle is belasting wat die organisasie betaal voor die tyd, maar het die "Bill" nie ontvang vir nog.

Uitgestelde belasting en toegeval belasting is beide rekeninge wat aangepas moet word aan die einde van die tydperk. Dit beteken dat jy nodig het om te maak die aanpassing van inskrywings gebaseer op die aanwas rekeningkundige beginsels.

Omdat vooruitbetaalde uitgawes is bates, die aanpassing van inskrywing is `n debietorder `n koste en `n krediet aan `n bate. Met toegeval belasting die aanpassing inskrywing is `n debietorder `n koste en `n krediet aan `n las.