Anesthesist Assistent Vs. anesthesist Verpleegster

Anestesiologie assistente (AAS) en verpleegster narkotiseurs (NAS, of soms na verwys as CRNAs - gesertifiseerde geregistreerde verpleegkundige narkotiseurs) is nie-dokter narkotiseurs. Hoewel opvoedkundige en opleiding verskille bestaan, AAS en NAS verrig dieselfde funksies - óf help anesthesiologists, wat M.D.s, in die administrasie van anesthesiologie aan pasiënte, of die uitvoering van pligte hulself onder direkte, indirekte of ander kontraktuele reëlings met dokters en gesondheidsfasiliteite. Beide AAS en NAS word nasionaal gesertifiseer om te oefen as nie-dokter narkotiseurs. Regulasies en riglyne verskil tussen state, maar die Amerikaanse Vereniging van Anesthesiologists vind geen waarneembare verskil in die vermoëns van óf beroep.

Terugvoer en CRNAs verwag om verpleging grade het, óf `n BSN of MSN, voordat hulle aansoek doen om geakkrediteerde verpleegster narkotiseur skole. Hulle moet ook `n jaar van kritieke sorg verpleegkundige ervaring het. AA skole vereis anesthesiologie assistent kandidate om voorgraadse grade besit met pre-mediese skool leerplanne. Hierdie verskil is `n gevolg van die historiese grondslag van die twee dissiplines. Die AA beroep begin in die 1970`s deur die pogings van anesthesiologists wat nodig is "dokter extenders" om broodnodige anesthesiologie sorg. Programme is ontwikkel om kort-track verskaffers in anesthesiologie sorg met `n oog in die rigting van praktisyns uiteindelik aangaan mediese skool. NAS ontwikkel veel vroeër, in die laat 1800`s, ook `n anesthesiologie tekort bevredig maar met geen gesigte van mediese skool of loopbane as dokters. Die ASA beweer dat, terwyl AA opvoeding anesthesiologie assistente beter kan voorberei vir loopbane as dokters, is daar geen voordeel as `n praktiserende AA.

Twee kritieke anesthesiologie prosedures lyk die verskille tussen NAS en AAS definieer, hoewel die ASA betwis die belangrikheid van hierdie onderskeid. AAS is meer streng opgelei, tydens hul kliniese opvoeding, in die gebruik van indringende monitors soos arteriële-lyn kateters en sentrale-lyn IVS. NAS, daarenteen, kry meer onderrig in die tegniese implementering van plaaslike narkose, soos epidurale. Weereens, geskiedenis is die vernaamste sondebok vir hierdie tendense. Aanvanklik, anesthesiologists het nie gedink `n nie-dokter gesondheidswerker of diensverskaffer moet indringende prosedures uit te voer - so skoolopleiding vir AAS en (NAS) het nie voorsien sodanige opleiding. Enige huidige beperkings geplaas op NAS en AAS met betrekking tot hierdie prosedures is streng `n persoonlike of institusionele een.

`N Verpleegster narkotiseur kan onder toesig van `n geneesheer, terwyl `n AA moet onder toesig van `n anesthesist. Die ASA meen dat hierdie verskil is meer van `n politieke oorwinning vir vroue en die verpleegberoep as bewys van enige minderwaardigheid aan die kant van AAS of hul opleiding. Trouens, die ASA voer aan dat die enigste rede wat nog van die werk onder die toesig van ander as anesthesiologists dokters AAS verbied is omdat die AA beroep dat reëling verkies. Alhoewel die beste praktyke wat tradisioneel `n beroep vir `n anesthesiologists om die ACT (anesthesiologie sorg span) lei, nie so `n vereiste bestaan ​​behalwe in individuele fasiliteite en onder sommige dokters.

Die ASA tot die gevolgtrekking dat, veral ná die eerste jaar van kliniese opleiding, daar is min - indien enige - verskil tussen die vermoëns van NAS en AAS. Enige verskille is meer geneig as gevolg van persoonlike talent vlakke en vaardighede as opvoedkundige of ervaringsleer verskille.

Daar is baie min verskil tussen salarisse van NAS en AAS, behalwe dié toegeskryf kan word aan geografie, ervaring en tipes werkgewer. CRNA begin salarisse wissel van $ 140,000 tot $ 200,000, met top-end betaal bereik $ 250,000, volgens `n Merritt Hawkins opname. AAS kan verwag dat soortgelyke betaal tariewe, met die aanvang van salarisse begin op ongeveer $ 120,000, volgens Case Western Reserve University.