Twee soorte Kubisme in Art

Analitiese, of Analitiese Kubisme, wat geduur het vanaf ongeveer 1908-1911 in Frankryk, was baie meer abstrakte as Sintetiese: die figure was afgebreek en anonieme gemaak. Die kunswerk uit hierdie tydperk hoofsaaklik gebruik eenvoudige, skerp, geometriese vorms met gedempte kleure insluitende grys, bruin, donker groen, oker en donker geel. Klassieke voorbeelde van Analitiese Kubisme is "Pool Landscape" deur Braque en "Ma Jolie" deur Picasso.

Sintetiese kubisme, deur Juan Gris ontwikkel bykomend tot Picasso en Braque, gevolg Analitiese en ingelui bykomende teksture en materiale by die mengsel. Die gebruik van collage materiaal in fyn kuns is die eerste keer gebruik in hierdie tydperk. Sintetiese Kubiste het ook bygevoeg meer kleur en die syfers is meer herkenbaar, hoewel dit steeds geskep word gesien uit verskillende uitkykpunte. Picasso se "Drie Musikante" en "Portret van `n jong meisie" en "Die Guitar" deur Juan Gris is goeie voorbeelde van hierdie belangrike tydperk.

Kubisme was `n natuurlike progressie van die Impressionisme en Ekspressionisme bewegings en is sterk beïnvloed deur skilder Paul Cézanne. Die naam is afgelei van opmerkings gemaak deur kunskritikus Louis Vauxcelles en beeldende kunstenaar Henri Matisse wanneer hulle beskryf `n stuk werk Braque se "Huise by L`Estaque," as bestaande uit blokkies.

In bykomend tot Picasso, Braque en Gris, `n aantal bekende kunstenaars betrokke was in die Kubisme beweging. `N paar bekende kunstenaars uit hierdie tydperk is Fernand Leger, Robert Delaunay, Marcel Duchamp, Max Weber, Diego Rivera en Jacques Lipchitz.